Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

SY8VHF SV-NEA Τεύχος 123

Τις ημέρες που είμαστε ακόμα στους Οθωνούς, αποφασίσαμε να δημοσιευτεί η περιγραφή της expedition στο περιοδικό της ΕΕΡ. Είχαμε αντίστοιχο αίτημα από την πλευρά του SV-NEA. Συμφωνήσαμε λοιπόν να δημοσιευτεί σε έντυπη μορφή στο περιοδικό και σε ηλεκτρονική μορφή στο ιστολόγιο μου, συγχρόνως με την κυκλοφορία του SV-NEA. Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε το τεύχος Νο 123 Σεπτέμβρης-Οκτώβρης, οπότε…
( Επιπλέον φωτογραφίες μπορείτε να δείτε πατώντας στο μπλέ εικονίδιο δεξιά SY8VHF)



Η ιδέα:
Το προ περασμένο καλοκαίρι αποφασίσαμε να οργανώσουμε μια VHF-expedition. Σαν ιδέα φαινόταν καλή και πρωτότυπη, έπρεπε όμως να γίνουν οι κατάλληλες επιλογές ώστε να κάνουμε μια επιτυχημένη παρουσία. Στα VHF δεν υπήρχε πλούσια προϊστορία , αφού γενικότερα οι υψηλές συχνότητες στην Ελλάδα θεωρούνται επικοινωνίες κοντινών αποστάσεων ή αναμεταδότες. Έτσι θέλαμε να πετύχουμε μια διοργάνωση που θα ήταν μέτρο σύγκρισης και για το μέλλον. Έπρεπε να επιλέξουμε τον εξοπλισμό, την ημερομηνία και το σημείο. Κατόπιν πολλών συσκέψεων αποφασίσαμε να πάμε στους Οθωνούς.
Στους… ποιους;;
Το σημείο είχε και συμβολικό χαρακτήρα αφού είναι το απώτατο όριο της ελληνικής επικράτειας δυτικά, ακριβώς εκεί που αρχίζει η Αδριατική. Από ραδιοερασιτεχνικής πλευράς είχαμε έναν κυματοδηγό που ξεκινούσε από το νησί και κατάληγε στο άλλο άκρο της Αδριατικής! Τα προγνωστικά έλεγαν ότι με την εμφάνιση της παραμικρής σκέδασης στην τροπόσφαιρα, το σήμα μας θα ταξίδευε για εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Αρνητικό ήταν η απόσταση και οι δυσκολίες των δρομολογίων που μας ανάγκασε, να περιορίσουμε τα υλικά σε ότι μπορούσε να φορτωθεί σε δυο οχήματα. Ο αριθμός των χειριστών θα ήταν ο ελάχιστος, τρία άτομα. Ο Μιχάλης από την Λευκάδα SV8GKE, ο Γιάννης από την Πάτρα SV3CYM, και ο γράφων.
Από την στιγμή που ανακοινώθηκε η αποστολή, υπήρξαν πρόθυμοι συνάδελφοι που θέλησαν να ακολουθήσουν. Ωστόσο όταν ανακοινώσαμε και τον προορισμό, έγινε αντιληπτό ότι δεν θα ήταν κάτι εύκολο.

VHF? τι VHF?
Αποφασίσαμε να δουλέψουμε αποκλειστικά τις μπάντες των 2Μέτρων κυρίως, και τα 6Μέτρα. Δυστυχώς δεν είχαμε τρανσβέρτερ για τα 4Μέτρα, οπότε πήραμε μαζί και υποτυπώδη εξοπλισμό για τα 70cm και τα 23cm. Αποφύγαμε να κάνουμε εξαγγελίες για ότι δεν μπορούσαμε να καλύψουμε, και αυτό είναι και κάτι που θα ήθελα να σχολιάσω επί τη ευκαιρία. Βλέπω σε ορισμένες expedition να γράφουν από πριν τερατώδη πράγματα: «Θα βγούμε παντού, θα σκίσουμε, από τα 160m μέχρι το γίγα κλπ…» Τους ψάχνεις μετά και δεν τους ακούς πουθενά! Υπάρχουν συνάδελφοι που περιμένουν πως και πώς να δουλέψουν το grid στα 6 ή στα 2μέτρα, και δεν βγαίνει κανένας! Ψάχνεις και στο κλάστερ και βλέπεις ένα-δυο αυτοσποταρίσματα… Θεωρώ πως η κυριότερη αιτία είναι η εξής: Οι ενασχολούμενοι με τα βραχέα συνηθίζουν να κάνουν μία κλήση και να δέχονται είκοσι απαντήσεις τις οποίες πρέπει να διαχειριστούν. Στα VHF αντίθετα, θα πρέπει να γίνουν είκοσι κλήσεις για να απαντηθεί η μία, κατά πάσα πιθανότητα στο όριο του θορύβου, και εκεί αρχίζουν τα δύσκολα…
Για τις μπάντες που θα βγαίναμε, επιλέξαμε σοβαρό εξοπλισμό με πρώτο μέλημα την κεραία των 2Μέτρων. Θα έπρεπε να κατασκευαστεί εξαρχής, με ζητούμενο την υψηλή απολαβή και το εύκολο στην μεταφορά μέγεθος. Ενισχυτές, προενισχυτές χαμηλού θορύβου, ασύρματοι και εξοπλισμός κατασκήνωσης, όλα μαζί συγκεντρώθηκαν σε δυο οχήματα.



Για… ΠΑΜΕ!
Για τις 29 Ιουνίου είχε ανακοινωθεί γενική απεργία, πράγμα που μας ακύρωνε τα σχέδια. Με κλειστά λιμάνια και δεμένα καράβια πως θα πηγαίναμε στους Οθωνούς; Απόγευμα Δευτέρας 28 Ιουνίου ξεκινάω από Αθήνα. Στην Πάτρα παραλαμβάνω και τον δεύτερο χειριστή Γιάννη SV3CYM και περνάμε τη γέφυρα του Ρίο. Στο αυτοκίνητο έχει φορτωθεί συν τον υπόλοιπο εξοπλισμό και ένα κασόνι που περιέχει λυμένες τις τέσσερις γιάγκι που απαρτίζουν την κεραία των 2Μέτρων, μαζί με το ικρίωμα (H) που θα τοποθετηθούν και τα απαραίτητα καλώδια .
Λίγο πριν το Άκτιο, συναντάμε και τον Μιχάλη SV8GKE από την Λευκάδα, φορτωμένο με την κεραία του γίγα και τον πύργο που θα σηκώναμε το κεραιοσύστημα. Καθόμαστε όλοι μαζί για έναν τελευταίο έλεγχο και μαζί με τον Κώστα SV8BUS ελέγχουμε και μια παρακείμενη ταβέρνα με προβατίνα στα κάρβουνα!! (άλλο είδος…)
Στις δύο τα ξημερώματα είμαστε στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας. Επιβιβαζόμαστε μαζί με δεκάδες νταλίκες, ευτυχώς παρά την γενική απεργία που είχε εξαγγελθεί για τις 29 Ιουνίου όλοι δούλευαν κανονικά. Μέσα στη νύχτα φτάνουμε στο λιμάνι της Κέρκυρας. Δεν βγαίνουμε καν από το λιμάνι. Πηγαίνουμε μπροστά στο σκάφος που πηγαίνει στους Οθωνούς. Το δρομολόγιο είναι για τις 7 το πρωί, αλλά έχουμε μάθει ότι παίρνει μόνο τρία οχήματα και αν δεν ανέβουμε δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το επόμενο είναι μετά δύο μέρες. Ξεπερνάμε το σοκ βλέποντας με τι θα ταξιδέψουμε! Ευτυχώς το προσωπικό είναι ευγενικό και έμπειρο συμπληρώνοντας την παλαιότητα του σκάφους…
Ελάχιστοι επιβάτες δίπλα μας, αρκετή κούραση ήδη πάνω μας… Ξεκινάμε!
Απομακρυνόμαστε από την Κέρκυρα, έχουμε δίπλα μας την Αλβανία και πάμε… πάμε… πάμε…

Οθωνοί ονομάζονται τρία νησάκια, λέγονται και Διαπόντια νησιά, το Μαθράκι, η Ερείκουσα και οι Οθωνοί. Στα δύο πρώτα βγάλαμε τα αυτοκίνητα από το σκάφος για να μπορέσει να κατέβει ο κόσμος και τα προϊόντα που μετέφεραν, και ξανανεβήκαμε. Βλέποντας το τρίτο από μακριά, εντύπωση μου έκανε ένα σύννεφο που καθόταν στην κορυφή του νησιού. Θυμήθηκα ότι ακόμα και στο διαδίκτυο σε όλες τις φωτογραφίες, ένα σύννεφο κάλυπτε τα ψηλότερα σημεία…



Επιτέλους φτάσαμε! Πέντε ώρες ταξίδι!
Έχουμε κλείσει ήδη 24 ώρες άυπνοι και το μόνο που μένει είναι να κατασκηνώσουμε. Φτάνουμε στο ψηλότερο σημείο του νησιού, δίπλα στους πυλώνες της κινητής τηλεφωνίας. Στήνουμε τις σκηνές και ξεφορτώνουμε τα αυτοκίνητα. Με μια μικρή κεραία 5 στοιχείων και το FT-817 κάνουμε έναν έλεγχο για θόρυβο και για κατευθύνσεις. Με τη βοήθεια της πυξίδας βρίσκουμε το κατάλληλο σημείο για τις κεραίες έτσι ώστε να έχουμε σε «νεκρές» κατευθύνσεις τους τεράστιους πυλώνες που βρίσκονται δίπλα.
Νότια έχουμε την Κέρκυρα, δυτικά την Ιταλία, ανατολικά την Αλβανία και βόρεια την Αδριατική…

Όλες οι καλές expedition αρχίζουν μετά από έναν καλό καφέ!
30 Ιουνίου πολύ νωρίς αρχίζουμε το στήσιμο των κεραιών. Το σύστημα με το οποίο θα σηκώναμε την κεραία δέκα μέτρα ψηλότερα, είχε φτιαχτεί στην Πάτρα από τον SV3DVK. Στιβαρή κατασκευή με τροχαλία και συρματόσχοινα. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού στο καράβι, προσέλκυε τους κάθε λογής τεχνίτες να το περιεργαστούν. Χωρίς αυτό θα ήταν δύσκολο να φέρουμε την κεραία σε ένα ικανοποιητικό ύψος ώστε να αποδώσει.
Η κεραία:
Για να κατασκευάσω την κεραία είχα κατά νου τα εξής: Πρώτα από όλα ότι θα έπρεπε να έχει καλή απολαβή. Θα έπρεπε να ακούμε καλά! Άρα μιλάμε για τετράδα! Το δεύτερο ήταν το μέγεθος. Η κεραία θα έπρεπε να μπορεί να μεταφερθεί εντός του οχήματος. Τρίτο μέλημα ήταν η ευκολία συντονισμού της. Δεν θα έπρεπε να χάσουμε χρόνο, ούτε να ανεβοκατεβάζουμε την τετράδα για να συντονίζουμε τα τυχόν Τ-match. Έτσι είχα επιλέξει την κεραία του DK7ZB στα 28Ω με μήκος 2,4μ.
Η θεωρητική απολαβή της είναι 9,9dbD πράγμα που σημαίνει ότι η τετράδα θα έδινε 15,9dbD. Με τις απώλειες των γραμμών μεταφοράς και τις συνδέσεις είναι δύσκολο να πάρουμε τα 3db ανα διπλασιασμό, πάντως τα 15+dbD είναι σίγουρο ότι τα είχαμε. Μια εβδομάδα νωρίτερα είχα δοκιμάσει την μία από τις τέσσερις που είχα φτιάξει και πήγαινε άψογα. Είχα επέμβει στο μπουμ της κεραίας κατεβάζοντας το δίπολο εκπομπής πολύ χαμηλά, στο ύψος των παρασιτικών στοιχείων. Επίσης είχα χρησιμοποιήσει καλώδιο 75Ω τεφλόν RG179 για την προσαρμογή, ενώ τα στοιχεία ήταν διαμέτρου 8χιλιοστών. Η τετράδα δούλεψε με την πρώτη χωρίς εκπλήξεις. Με την χρήση του ιστού του SV3DVK και τον Γιάννη SV3CYM να κάνει τον εναερίτη, ανεβάσαμε την κεραία στα 12 μέτρα από το έδαφος, έχοντας ορίζοντα προς όλες τις κατευθύνσεις. Για την περιστροφή τους (και την ανύψωση!) είχαμε τον 5500 της YAESU.
Ο κύριος σταθμός:
Η κεραία συνδέθηκε στον σταθμό των 144ΜΗΖ, σε ένα FT897. Πρόσφατα είχα βάλει και το 2ΚΗΖ φίλτρο της Inrad, το οποίο δουλεύει και στην εκπομπή. Λόγω της συνεχούς λειτουργίας του σταθμού, το μηχάνημα έβγαζε 5W και τελικό στάδιο για την απαραίτητη ισχύ είχαμε έναν εξωτερικό ενισχυτή, τρανσιστορικό με 4ΧMRF247 και προενισχυτή λήψης. Δυο μέρες αργότερα συνδέσαμε έναν διαφορετικό ενισχυτή (για να δοκιμάσουμε τον προενισχυτή του!!) με μια παλιόGU-74… Μια χαρά πήγε!
Ο σταθμός των 144ΜΗΖ δούλευε συνέχεια με δίωρες βάρδιες από τις 7 το πρωί μέχρι τις 1 μετά τα μεσάνυχτα.
Και ο δεύτερος:
Παράλληλα και τις ίδιες ώρες δούλευε και ο σταθμός των 6μέτρων. Ασύρματος ήταν το TS-2000 με 100W και κεραία 5 στοιχείων με hairpin match. Εδώ κατέληγαν και οι κάθοδοι από μια τετράμετρη κεραία για τους 432MHz και από μια 33στοιχείων για τους 1296MHz. Ο σταθμός δούλευε από τις 7 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ στα 6Μέτρα και μετά, μέχρι τις 1 στα 23cm ή στα 70cm.
Είχαμε ανακοινώσει ότι θα είμαστε στον αέρα από 1η έως 6 Ιουλίου, όμως ήταν απόγευμα 30ης Ιουνίου και είμαστε ήδη έτοιμοι… Η άδεια, μας κάλυπτε αφού ήταν από 30/6 έως 8/7 οπότε…

CQ CQ SY8VHF SY8VHF SY8VHF CQ 2M…
Βγαίνουμε στον αέρα! Συχνότητα 50,140 στα 6Μ και 144,305 στα 2Μ. Χαμός! Οι Ιταλοί μας κάνουν υποδοχή! Ρωτούν που ακριβώς είμαστε και σχολιάζουν το απίστευτα δυνατό σήμα μας. Μας σποτάρουν στο κλάστερ και επακολουθούν δεκάδες επαφές. Στα 2μ ξεπερνάμε αποστάσεις 800 και 900 χλμ πανεύκολα. Ήδη έχουμε στο ημερολόγιο και άλλες χώρες, Βοσνία, Κροατία, Μάλτα κλπ Όλοι σχολιάζουν το δυνατό σήμα μας! Από Ελλάδα γίνονται οι πρώτες επαφές. Ερώτημα είναι αν μπορέσουμε να φτάσουμε και στο λεκανοπέδιο. Οι πρώτοι σταθμοί που ακούμε είναι οι «δυνατοί» από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Σκοπός είναι να κάνουμε και σταθμούς με υποτυπώδεις συνθήκες. Με μια μικρή κεραία δηλαδή σε οριζόντια πόλωση και 50W. Η συνέχεια μας δικαιώνει. Κάνουμε σταθμούς ακόμα και σε συνθήκες φορητού με 2,5W!! Θέλαμε τους ελληνικούς σταθμούς οπωσδήποτε. Ξέραμε ότι πολλοί συνάδελφοι περίμεναν έστω, να μας ακούσουν. Τελικά, μας άκουσαν και τους ακούσαμε.

H… αδελφή Κύπρος!
Στα 6Μ επίσης πάμε καλά. Πολλά μικρά ανοίγματα μας δίνουν επαφές εντός και εκτός Ευρώπης. Το κυριότερο πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε όταν ένας συνάδελφος με κυπριακό διακριτικό, αποφασίζει να βγει πάνω μας. Είμαστε ήδη στο σαββατοκύριακο και η μπάντα είναι γεμάτη. Τον ενημερώνουν ότι βγαίνει πάνω στο QRG της dx-pedition SY8VHF. Ισχυρίζεται ότι δεν μας ακούει και ότι είναι εκεί από το πρωί!!! Οι συμπατριώτες του τον ενημερώνουν εκ νέου ότι είμαστε στη συχνότητα για τέταρτη μέρα. Αυτός το χαβά του: “cq Aegean vhf contest….” Κάποια στιγμή κάνουμε QSY στο 50,144 και –τι έκπληξη!- έρχεται πάνω μας πάλι με τα κιλοβατικά του… Δεν ξέρω τι ακριβώς ζητούσε και ποιος τον κατεύθυνε, αλλά όλοι μας αηδιάσαμε από την αντισυναδελφική συμπεριφορά του. Δυστυχώς κάποιοι συνάδελφοι που θα είχαν την ευκαιρία μέσα στο σαββατοκύριακο να μας κάνουν, την έχασαν εξαιτίας των παρεμβολών του Κυπρίου ραδιοερασιτέχνη.

Αδιαχώρητο στους 144ΜΗΖ
Κατά την διάρκεια του σαββατοκύριακου, έτρεχαν πολλοί διαγωνισμοί VHF+ από 1400utc για 24 ώρες. Από τα ξημερώματα του Σαββάτου έτρεχε και το ελληνικό Aegean vhf contest. Από νωρίς είχαμε διαγνώσει ότι θα έχουμε πρόβλημα αν συμμετείχαμε πριν την έναρξη των υπολοίπων (ή μετά το πέρας αυτών) στο Aegean. Επομένως γυρίσαμε προς Ελλάδα μετά τις 5 το απόγευμα του Σαββάτου για να κάνουμε επαφές με τους διαγωνιζομένους. Συγχρόνως βγήκαν στον αέρα σταθμοί από όλα τα Βαλκάνια και στην μπάντα των 2Μέτρων επικρατούσε το αδιαχώρητο. Από το 144,173 μέχρι και το 144,390 υπήρχαν σταθμοί. Τόσο σε φωνή όσο και σε CW. Με δυσκολία κρατήσαμε το 144,305 σε όλη την διάρκεια. Η τακτική μας ήταν να κάνουμε σταθμούς σε SSB και να γυρνάμε σε CW σε επαφές που ήταν στο όριο του θορύβου. Η πιο μακρινή μας επαφή ήταν με τροποσφαιρική σκέδαση στα 1524χλμ με τον F6DRO. Τέτοιου είδους ανοίγματα τα δουλέψαμε τόσο λόγω εξοπλισμού όσο και λόγω τακτικής: δεν αφήναμε το μικρόφωνο! Σε όλη την διάρκεια κάναμε κλήσεις.

«Έξω πάμε καλά…»
Αποσπάσαμε τα καλύτερα σχόλια από όλους τους σταθμούς του εξωτερικού που συμμετείχαν, τόσο για την παρουσία μας όσο και για την ικανότητα του σταθμού μας να ακούγεται και να ακούει. Σε όποιο log μπαίναμε, ο χειριστής του μας σπόταρε με τα καλύτερα σχόλια… Και αυτό ήταν άκρως ενθαρρυντικό για το μέλλον, αφού γνωρίζουμε ότι εντός συνόρων τέτοιες διοργανώσεις δεν εκτιμώνται ανάλογα. Θεωρώ ότι ο όλος σχεδιασμός, η υλικοτεχνική υποδομή, η εμπειρία και η προετοιμασία για μήνες απέδωσαν, πράγμα το οποίο και προβάλαμε στο εξωτερικό…

Τα φίδια δεξιά, οι αράχνες αριστερά, οι 40ποδαρούσες επιτόπιο τροχάδην!
Προβλήματα; Βεβαίως και υπήρξαν! Αλλά είμαστε σε θέση να τα λύσουμε επιτόπου. Το πρώτο ήταν ο καιρός και η υγρασία. Ορισμένες στιγμές βρισκόμαστε μέσα σε σύννεφο και βλέπαμε με δυσκολία ακόμα και στα δύο μέτρα. Το δεύτερο ήταν η οργιώδη βλάστηση με ότι φιδούμπες και μεγάλες αράχνες αυτή συνεπάγεται. Το πρόβλημα λύθηκε με κατασκήνωση σε περιφραγμένη και τσιμεντένια επιφάνεια. Το κυριότερο πρόβλημα ανέκυψε την Παρασκευή και ήταν τεχνικό. Το Ν-type της καθόδου που βίδωνε στο σπλίτερ δεν έκανε καλή επαφή με αποτέλεσμα να σπινθηρίσει και να έχουμε αστάθεια στο σήμα, και στάσιμα. Με τον φόβο ότι υπό το φως της επόμενης μέρας μπορεί να είχαμε θυελλώδεις ανέμους, επιχειρήσαμε άμεσα το κατέβασμα της κεραίας μέσα στη νύχτα! Υπό το φως των αυτοκινήτων κατεβάσαμε την τετράδα, αλλάξαμε τα N-type και ξανανεβάσαμε! Εξαιτίας του παραπάνω προβλήματος, επειδή δεν θέλαμε να καταπονήσουμε την κεραία με ανέβασμα προς το φεγγάρι, δεν δοκιμάσαμε να κάνουμε ΕΜΕ. Άλλωστε το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δεν υπήρχε κάποιο γεγονός σε εξέλιξη ώστε να μας δίνει ελπίδες ότι θα πετύχουμε και αυτό το στόχο…Ως πρόβλημα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε και το QRM που υπήρχε πλάι μας, στο 144300 και λάθος επιλογή να πάμε 5KHz δίπλα. Θα είχαμε πολύ περισσότερες επαφές αν εξαρχής είχαμε βγει 50 ή 100 χιλιοκύκλους χαμηλότερα.

Το άκουσες Αλέκο;
Στα 23cm τώρα. Κάναμε άπειρες δοκιμές τόσο σε φωνή όσο και σε CW. Αποτέλεσμα ήταν επαφές στα 500 και στα 900χλμ με Ιταλία, Μάλτα και Κροατία. Η ισχύς μας ήταν 10W του TS-2000 και μια κεραία 33στοιχείων. Και στους 432 κάναμε επαφές αλλά αυτές στο γίγα ήταν πιο εντυπωσιακές!

Χαριτολογώντας κάποια στιγμή που μιλούσαμε με Μάλτα, θεώρησα ότι είχε εντυπωσιαστεί ο συνάδελφος από την ετοιμότητα μας ακόμα και στο γίγα. Οπότε μας ενημέρωσε ότι είναι QRV και σε atv στους 1296 και στους 10GHz αν θέλουμε… Συγκρίνω την ετοιμότητα των συναδέλφων και την επάρκεια τους στις υψηλές συχνότητες και ζηλεύω. Αν είχαμε κοντά τον πομποδέκτη των 10GHz είμαι σίγουρος ότι θα κάναμε και εκεί επαφές. Next time…


Απολογισμός:
Συνολικά περάστηκαν στο ημερολόγιο 1790 αναλογικές επαφές VHF+ εκ των οποίων οι 128 ήταν στα 2Μ στο 24ωρο του κόντεστ. Τετρακόσιες συνολικά ήταν οι επαφές στους 144ΜΗΖ και δουλέψαμε 14 DXCC και 60 grid locator. Μέγιστη απόσταση στα 2Μ τα 1524χλμ, ενώ μέσος όρος ανά επαφή τα 503 χλμ.
Στους 1296ΜΗΖ δουλέψαμε 3 DXCC, ενώ η πιο μακρινή επαφή ήταν στα 896χλμ.
Στα 6Μ μιλήσαμε μέχρι… Πενσυλβάνια…

Αν με ρωτήσετε ποιες επαφές θυμάμαι πιο χαρακτηριστικά, θα θυμηθώ από Ελλάδα τον sw1mne φορητό στη Τζιά 500χλμ, τον sv9cvy από το Ρέθυμνο 680χλμ και τον sz8s από τη Σάμο 680χλμ. Χάρηκα ιδιαίτερα τις μακρινές επαφές με χειριστήριο τόσο στα 2Μ όσο και στα 23 εκατοστά. Με εντυπωσίασε η επαφή –ήταν βάρδια ο Μιχάλης- με τον Γάλλο στα 1500+ χλμ. Ενώ διαπίστωσα ότι σχεδόν όλοι οι σταθμοί που είχαν οριζόντια πόλωση και υπομονή, έκαναν επαφή μαζί μας... Αξιοσημείωτο θεωρώ ότι όλοι οι Βαλκάνιοι έβγαιναν με ισχύ και κεραιοσυστοιχίες αντίστοιχα με τα δικά μας, και ήταν έμπειροι. (Δηλαδή δεν έπαιρναν με τα τελευταία γράμματα του διακριτικού τους, αλλά με ολόκληρο το διακριτικό. Ούτε έβγαιναν με κατακόρυφες κεραίες!)


Φάρο ήθελες; Πάρε!
Την Τρίτη 6 Ιουλίου το μεσημέρι, έφευγε το καράβι για Κέρκυρα. Έπρεπε να είμαστε πάνω. Συμβολικά, θέλαμε να ενεργοποιήσουμε και τον φάρο Καστρί που βρίσκεται στο νησί των Οθωνών. Το grid ήταν διαφορετικό από το δικό μας και στείλαμε τον Μιχάλη για αυτό το σκοπό. Έγινε η πρώτη επαφή «για το καλό» και μπήκε τελευταία στο log του σταθμού SY8VHF.
Μετά λίγες ώρες, αποχαιρετούσαμε τους Οθωνούς. Το μακρύ ταξίδι της επιστροφής ξεκινούσε.

Την expedition έντυσαν και χτένισαν:
Από εξοπλισμό ότι χρησιμοποιήσαμε, ήταν είτε δικά μας, είτε συναδέλφων. Δεν πήραμε χορηγία από κανένα. Για την υποστήριξη τους υλική και ηθική, όσο και για την προβολή της VHF expedition, θέλουμε να ευχαριστήσουμε:
Την Ένωση Ελλήνων Ραδιοερασιτεχνών.
Την Ένωση Ραδιοερασιτεχνών Λευκάδος.
Τον Σύλλογο Ραδιοερασιτεχνών Ελλάδος.
Τον Σύλλογο Ραδιοερασιτεχνών Κέρκυρας
Την Ελληνική Αστυνομία που μας σταμάτησε σε τρία μπλόκα στην επιστροφή, και έψαχνε τους ασυρμάτους και τις κεραίες (μόλις άνοιξαν και τη σακούλα με τα άπλυτα μας άφησαν να φύγουμε. Το εκπαιδευμένο σκυλί τους παραλίγο να ψοφήσει από τη μπόχα!)
Τον Γιώργο SV3DVK, τον Κώστα SV8BUS, τη Βίκη SV2KBS, τον Κώστα SV1OAA, τους δεκάδες συναδέλφους που διαχειρίζονται σελίδες στο διαδίκτυο μέσω των οποίων μας πρόβαλαν, τους συναδέλφους από Πάτρα και Αγρίνιο που ξέραμε ότι ήταν ακρόαση για παν ενδεχόμενο στο 144,305…

Και εις άλλα με υγεία…
Σκοπός μας ήταν να οργανώσουμε μια VHF expedition, με εξοπλισμό και υποδομή, να βγούμε στον αέρα δίπλα σε αντίστοιχους του εξωτερικού και να αποσπάσουμε την προσοχή τους, ώστε στο μέλλον να δείχνουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για αυτή την γωνιά της Ευρώπης. Επίσης να πείσουμε όσους έχουν αμφιβολία, ότι τα VHF δεν είναι μόνο αναμεταδότες, αλλά προοπτική πειραματισμού και DX…


Νομίζω ότι σε πρώτη φάση τα καταφέραμε...(αλλά παρόλα αυτά θα το ξαναπροσπαθήσουμε…)
Για το SY8VHF
2Mδης

14 σχόλια:

takis perreas είπε...

Δίνετε το ...κακό παράδειγμα!
Πόσες αρνητικές ψήφους να σας δώσω!?!
Ακούς εκεί DXpedition λέει!
Βρε, στα Βραχέα με 500Watt βγήκατε?
Δεν βγήκατε?!
Δεν παραδειγματίζεστε από τους "Σκωτσέζους" που έχουν ανάψει τα "καζάνια" και περιμένουν!?!

Μπράβο για άλλη μια φορά και του χρόνου καλύτερα (με περισσότερους στόχους)!

Ανώνυμος είπε...

Εσάς γιατί δεν σας χρουσούζεψε κανένας να πάνε όλα στραβά ;

2Μδης είπε...

Στην αρχική σελίδα, για όσους δεν το είδαν, υπάρχει παραπομπή για σημερινό άρθρο του Βήματος, με την άποψη του συναδέλφου Γιάννη SW1MNE.
Δείτε το.

sv8gke είπε...

....Μπράβο για άλλη μια φορά και του χρόνου καλύτερα (με περισσότερους στόχους)!

Και λιγότερους ΣΤΟΚΟΥΣ Τάκη μου θα έπρεπε να μας ευχηθείς.

SV1GRN είπε...

Η καλύτερη ευχή είναι του Μιχάλη και την επαναλαμβάνω, και του χρόνου καλύτερα!
Να είστε όλοι καλά και να ακούγονται τα Ελληνικά διακριτικά.
Διάβασα και το άρθρο του ΜΝΕ καλό θα ήταν να συνεχιστούν τα άρθρα γύρω από το ραδιοερασιτεχνισμό. Μπράβο στο Βήμα κάνει γνωστό το χόμπι μας.
73

2Μδης είπε...

Στο συγκεκριμένο ψηφιακό σκέλος του βηματος, νομιζω οτι μπορεί να δημοσιευτεί το οτιδήποτε, ακόμα και άρθρο για την θερινή μετανάστευση της ρέγκας, χωρίς αυτό να αντιπροσωπεύει τις προθέσεις της εφημερίδας. Απλά γεμίζουν σελίδες. Ας μην γελιόμαστε ότι ξαφνικά ενδιαφέρθηκαν οι εφημερίδες για τους ραδιοερασιτέχνες.
Εχει πεσει η κυκλοφορία τους στα τάρταρα και δημοσιεύουν τα πάντα...

SW1NJX είπε...

2mdh ετσι ακριβώς ειναι τα πράγματα με τις εφημερίδες. Συγχαρητήρια για το όλο εγχείρημα. Πάντα τέτοια.

2Μδης είπε...

Τα έμαθα και εσένα τα χαμπέρια σου! Στα Άγραφα, σου έκατσε το tropo μια χαρά... Μπράβο!

SW1NJX είπε...

Νασαι καλά, όντως τυχερός ήμουν. Ελπίζω να τα πούμε απο κοντά στην Ενωση (χρωστάω μια επίσκεψη)

sv8gke είπε...

Χρήστο δεν ήσουν τυχερός,το κυνήγησες και σου βγήκε.Τυχερός θα ήσουν αν καθόσουν στην πολυθρόνα του σπιτιού σου και κάθε φορά που άκουγες κάτι στο .300 φώναζες qrz?qrz?
Tο να είσαι στην κορυφή του βουνού Αυγουστιάτικα και όχι στην παραλία και να ψάχνεις το dx είναι κάτι που το κάνουν λίγοι.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση λειτούργησες σαν ραδιοφάρος σε εμένα,τσεκάροντας την διάδοση με αποτέλεσμα να ανέβω και εγώ στο βουνό και να καταφέρω σπάσω το προσωπικό μου τροποσφαιρικό ρεκόρ,ανεβάζοντας το στα 1252km σε cw επαφή με τον Ουκρανό!

Ανώνυμος είπε...

CW είναι αυτο το πραγμα που έχει καταργηθεί και δεν το χρησιμοποιούν. Σωστά;

The road less pedaled είπε...

RESPECT !!!

Ανώνυμος είπε...

Tι RESPECT; Όχι μόνο να καταργηθεί, να απαγορευτεί κιόλας!

SW1NJX είπε...

Πάντως στο phone το μηχάνημα του Ουκρανού μου θύμισε παντόφλα CBer. Τι κλαπατσίμπανα ακουγόντουσαν , τι ρελέδες που ανοιγόκλειναν... Ωραίος...

SV8GKE respect...