Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;

Εν καιρώ έτι, τα άκρα των δακτύλων μου κρούουν τω πληκτρολογίω, είς αγνός νεανίσκος και συνάδελφος ημών ραδιοερασιτέχνης, ετοιμάζεται όπως εγκαταλείψει τη ελευθερία αυτού ίνα δεθεί τας αλύσους του εγγάμου βίου. Ομιλώ δια τον εξαίρετον μύστην των ψηφιακών επικοινωνιών Γεώργιο, κεκαλυμμένον υπό του διακριτικού τίτλου του σταθμού αυτού SV8GXC, εκ της νήσου Χίου ορμόμενον μεν, εν Αθήναι κατοικούντα δε.
Ο εξαίρετος τούτος συνάδελφος πρωίμως έθεσε τέρμα είς τας παρα-αματερικάς αυτού δραστηριότητας ίνα ενεδυθεί το λαμπρόν, του ραδιοερασιτέχνου ιμάτιον. Ούτως και νυν, εγκαταλείπει την ελευθέραν και ακόλαστον ζωήν αυτού, ινά ενεδυθεί το λαμπρόν ιμάτιον του νυμφίου.
Άπαντες οι φίλοι αυτού, εγκατέλειπον την προς μετανοία προσπάθεια τινές αλαλάζοντες, τινές βοόντες, τινές στηθοδηρόμενοι ως και την ιστάτην ώρα, αφήνοντας αυτόν εν τη οδώ που επέλεξε. Τη οδώ λέγω δια την οποίαν δεν ήξευρε ,δεν εξεδήλωσε δε εγκαίρως την επιθυμία να μάθει.
Ύπαγε, Ω Γεώργιε εις την πεπατημένη οδόν. Ας είναι ελαφρύς ο γαμήλιος στέφανος εις την κεφαλή σου, ως και η άλυσος εις τον τράχηλον σου. Πλήθος αγαθών ως και άνθη ας κοσμήσουν τον έγγαμον από τούδε και στο εξής βίον σου. Έρρωσθε!

Ο περί ού ο λόγος ως άνω εικονιζόμενος συνάδελφος, μειδιά εν καιρώ ραδιοερασιτεχνικού οργασμού τω όρει Μεσσαπίω, πρεσβεύων τας Φρυκτωρίας του παρελθόντος θέρους…