Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάβασα το σχετικό άρθρο στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού SV NEA μια και είναι γνωστό ότι με ενδιαφέρει η διαδικασία ανταλλαγής καρτών μέσω των QSL BUREAUS ανά τον κόσμο.
Με έκπληξη διαπίστωσα κάποια σημεία του άρθρου, που υπογράφεται από πρωταγωνιστικό στέλεχος του συλλόγου που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή τα τελευταία χρόνια.
Αντιγράφω το πρωτότυπο κείμενο και σχολιάζω μετά.:
«…….ετοιμάστηκαν δέματα με κάρτες QSL προς όλα ανεξαιρέτως τα γραφεία QSL του εξωτερικού. Να σημειωθεί ότι στο 90% των χωρών αυτών δεν έχουν σταλεί κάρτες QSL για τουλάχιστον 3 χρόνια και στις πιο σπάνιες για ακόμα περισσότερα χρόνια»
Εδώ έχουμε έγγραφη ομολογία ότι το QSL BUREAU δεν λειτουργεί και δεν παρέχει τις πρέπουσες υπηρεσίες στα μέλη τουλάχιστον κατά 90 % ως προς τις αποστολές προς αλλά bureaus άλλων χωρών. Αλλά μας πληροφορεί ακόμη ότι για τουλάχιστον 3 χρόνια δεν πραγματοποιούσε αποστολές(!)
Η ομολογία αυτή είναι αφοπλιστική. Το ερώτημα είναι γιατί δεν αντιλήφθηκε η Διοίκηση ότι το bureau που είναι για εμένα το «συγκριτικό πλεονέκτημα» του Συλλόγου έναντι των άλλων Συλλόγων ανά την Χώρα, ότι για 3 χρόνια δεν λειτουργεί. Και τα κονδύλια που ψηφίζονται στον προϋπολογισμό και προορίζονται για την λειτουργία του που κατευθύνθηκαν? Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δεν διαπίστωσαν αυτό το θέμα να σημάνουν συναγερμό?
Κάτι που δεν αγοράζεται είναι ο χρόνος που πέρασε άπραγος και έβλεπε τις κάρτες να βρίσκονται στις θυρίδες. Υποθέτω πως οι συνάδελφοι μάταια θα περιμένουν να λάβουν κάρτες σε απάντηση των δικών τους.
Τι έκανε αυτά τα 3 χρόνια ο αρμόδιος Έφορος και η «επιτροπή διαχείρισης καρτών» του QSL bureau?
Γιατί δεν ενημέρωνε την Διοίκηση και η Διοίκηση γιατί δεν ήλεγχε την επιτροπή?
Θυμάμαι παλιά ερχόταν οι νέοι συνάδελφοι και έφερναν τις κάρτες τους για να τις προωθήσουμε σε άλλα bureaus του εξωτερικού και μετά από ένα μήνα ρωτούσαν εναγωνίως «αν τους ήρθε κάποια κάρτα». Τους απαντούσαμε ότι ο ελάχιστος χρόνος και κάτω από ιδιαίτερα ιδανικές συνθήκες, να περιμένουν απαντητική κάρτα ήταν μετά ένα ή ενάμιση χρόνο. Τότε έβλεπα την απογοήτευση τους. Αν διαβάσουν το άρθρο αυτό και διαπιστώσουν ότι οι κάρτες τους «κοιμούνται» στο εντευκτήριο για 3 χρόνια ας ελπίζουν να λάβουν απάντηση μετά από 5 χρόνια καλά να είμαστε όλοι.
Με ξένισε ακόμα και η παρακάτω πρόταση που ακολουθεί:
«….. Αυτό (σ.σ. η διαλογή και συσκευασία) έγινε εφικτό με πολύωρη εργασία τους τελευταίους 3 μήνες και αποκλειστικά από δύο μέλη του Δ.Σ….» Επί αυτής τις πρότασης η άποψη μου είναι ότι ο ρόλος τις Διοίκησης ΔΕΝ είναι να «κάνει την λάντζα» αλλά να εποπτεύει να συντονίζει και να κατευθύνει τα στελέχη που βρίσκονται κάτω από αυτή. Αν διαπιστώνει δε ότι κάτι δεν πάει καλά συμπληρώνει τα μέλη της ομάδας και τα νουθετεί. Υποθέτω ότι δεν θα ήταν προσβλητικό για την όποια Διοίκηση να απευθυνθεί προσωπικά σε παλιούς συναδέλφους που υπηρέτησαν αυτό τον χώρο και έχουν μια συσσωρευμένη εμπειρία να έρθουν και να «βάλουν πλάτη» ώστε να επιστρέψει στην κανονικότητα η λειτουργία του bureau. Από πέρσι έχει σταματήσει ο περιορισμός στην κίνηση, οπότε κάλλιστα θα μπορούσαν κάποιοι τρίτοι να βοηθούσαν σε μέρες και ώρες που τα εντευκτήρια θα ήταν κλειστά για όλα τα αλλά μέλη. Ούτε που θα αντιλαμβανόταν την διαδικασία κάποιος τρίτος και θα βοηθούσε ώστε και να μη καθυστερούσαν οι αποστολές και να μη εργαζόταν τα μέλη του ΔΣ αναγκαστικά. Επέλεξαν οι ίδιοι ότι προτιμούν να κάνουν λάντζα για 3 μήνες. Η απόφαση είναι δική τους.
Είναι γνωστό ότι οι συνάδελφοι προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στο bureau. Όμως αν για οποιαδήποτε λόγο δεν έχουν ελεύθερο χρόνο για να αφιερώσουν σε αυτό το λειτούργημα, ζητούν από την Διοίκηση να τους αντικαταστήσει. Αλλά και η Διοίκηση όταν αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά παίρνει κάποια μέτρα για την κανονική λειτουργία του bureau.
Άλλωστε υπάρχει ολοσέλιδη καταχώρηση στο περιοδικό όπου η Διοίκηση ζητά να συνδράμουν στο έργο της επιτροπής της διαχείρισης του bureau όσοι συνάδελφοι μπορούν. Προφανώς δεν υπάρχει προσφορά (Από όσο θυμάμαι παλιά ΔΕΝ υπήρχε ανάλογη ανακοίνωση, κάτι που λέει, ότι οι τότε διαχειριστές τα «έβγαζαν πέρα» μόνοι τους.)
Από την άλλη μεριά είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι υπήρχε κάποιος εθελοντής που έχοντας ελεύθερο χρόνο ενημέρωσε εγγράφως την Διοίκηση με τον πλέον επίσημο νόμιμο τρόπο ότι μπορεί να υπηρετήσει από αυτό το πόστο, με όλα τα εχέγγυα που να την διασφαλίζουν ώστε να διαλυθούν «αρρωστημένες» σκέψεις για την τύχη καρτών. (Π.χ. ζύγισμα κατά την παράδοση και παραλαβή κλπ). Εκ του αποτελέσματος δεν έγινε αρεστή η πρόταση και διάλεξαν κάποιοι ότι θα ήταν καλύτερο να παγώσει η διακίνηση για 3 χρόνια. Ελπίζω όμως τώρα μέσα στον όγκο εργασίας να μη γίνουν λάθη (αναφέρομαι σε ειδικά διακριτικά καθώς και σε σειρά διακριτικών όπου αλλάζουν οι χώρες από το δεύτερο γράμμα του prefix).
Γνωρίζοντας την δουλειά από «μέσα» φοβήθηκα μη συμβούν λάθη. (όταν είσαι στην πιάτσα πάνω από μισό αιώνα βλέπεις τι θα συμβεί στο πρόσεχες μέλλον). Έτσι αποφάσισα εδώ και χρόνια τις κάρτες μου να τις στέλνω εγώ direct στα διάφορα qsl bureaus ανά τον κόσμο, επωμιζόμενος φυσικά το κόστος αποστολής παρακάμπτοντας το εξερχόμενο bureau του Συλλόγου. Μέσα στο πακετάκι με τις κάρτες που στέλνω, παρακαλώ με ένα απλό σημείωμα να με ενημερώσει ο κάθε «qsl manager bureau» του εξωτερικού με ένα μέιλ ότι παρέλαβε τις κάρτες μου και έτσι ενημερώνω το ημερολόγιο αποστολών μου, μια διαδικασία που είχα εφαρμόσει και παλιά για λογαριασμό του bureau του Συλλόγου.
Φυσικά βγήκε κάποιος «άσπονδος φίλος» και διέδιδε ότι σαμποτάριζα την Ενωση και προέτρεπα να μη χρησιμοποιούν το bureau.. Ώσπου έφτασε το δημοσίευμα αυτό για να δικαιωθώ.
(Και μια πληροφορία, έχω μάθει ότι σε αχανείς Χώρες σαν την Κίνα ή την Ρωσία, υπάρχουν εθελοντές που έχουν φτιάξει παρατήματα του κεντρικού bureau ώστε να αποσυμπιέζεται η εργασία στα κεντρικά. Στον Καναδά και αλλού έχουν διαχωρίσει το εισερχόμενο και το εξερχόμενο και τα διαχειρίζονται διαφορετικές ομάδες. Στις Η.Π.Α. οι συνάδελφοι που ταξινομούν τις κάρτες μπορεί να κατοικούν ακόμα και σε διαφορετικές πόλεις.
Υπάρχουν λύσεις. Είναι θέμα να κατανοηθεί αρχικά το πρόβλημα. Και το βασικό πρόβλημα είναι ότι το μπίρο έχει δουλειά και θέλει τσάμπα μεροκάματα!! ΔΕΝ βγαίνει η δουλειά με περιστασιακή ενασχόληση. Ίσως να το κατάλαβαν τώρα τα μέλη του ΔΣ που ο κορονοϊιός τους έβαλε στο παιχνίδι για 3 μήνες.
Κλείνοντας πρέπει να βρεθεί στοιχειώδης τρόπος ώστε εισερχόμενες κάρτες στο Ελληνικό bureau να φτάνουν στον συνάδελφο για τον οποίο προορίζονται ανεξάρτητα του αν είναι μέλος της Ένωσης ή όχι. Η άλλη λύση είναι να ενημερώνονται τα αντίστοιχα bureaus ανά τον Κόσμο με κάποιο τυποποιημένο αυτοματοποιημένο μειλ για την τύχη των «ορφανών» καρτών (κάτι που επί τέλους πρέπει να πει η Διοίκηση, όπως και σε άλλες Χώρες, π.χ. Ελβετία, Ιαπωνία κλπ.) και να ενημερώσει με σχετική ανακοίνωση το αγγλόφωνο τμήμα του site.
Και μια ύστατη υπενθύμιση. Πάμε μπροστά και προοδεύουμε μόνο μέσα από εμπιστοσύνη και συνεργασία. Εύχομαι η νέα Διοίκηση να μοιράσει αρμοδιότητες σε εκείνους που πρέπει και μετά να τους κατευθύνει και να τους ελέγχει διακριτικά. Όχι να κάνουν την «λάντζα». Άλλωστε κάτι τέτοιο επαγγέλθηκε προεκλογικά προβεβλημένο στέλεχος της Ένωσης.
73 Μιχάλης
SV1MO
The DXrobot
