Αίολος. J43VHF-11

Το πρώτο πράγμα που σκεφτήκαμε όταν ξεκινήσαμε την υλοποίηση του ΑΙΟΛΟΥ, ήταν η τηλεμετρία. Το πώς δηλαδή θα έχουμε άμεση και έγκαιρη επίβλεψη της θέσης αλλά και διάφορων δεδομένων όπως θερμοκρασία , ταχύτητα και τάση της μπαταρίας. Το κερασάκι σε μια πετυχημένη πτήση μπαλονιού είναι η ανεύρεσή του.

 Ευτυχώς για τους ραδιοερασιτέχνες υπάρχει δοκιμασμένη λύση και είναι το APRS. Το σύστημα που δημιούργησε ο Bob Bruninga WB4APR .

 To APRS είναι ένα ψηφιακό πρωτόκολο επικοινωνιών. Τα δεδομένα μεταδίδονται από σταθμό σε σταθμό μέσω ψηφιακών ραδιοερασιτεχνικών αναμεταδοτών (digipeaters) και τελικά στο internet μέσω igates.

  Τελευταία , βρεττανοί κυρίως ballonists χρησιμοποιούν το νέο πρωτόκολο UKHAS που σε αντίθεση με το APRS, δουλεύει στα UHF σε μη ραδιοερασιτεχνική συχνότητα.

 Μετά από καιρό αναζητήσεων καταλήξαμε στην κατασκευή ενός module που βασίζεται σε ARDUINO , τη γνωστή ιταλική πλατφόρμα με AVR επεξεργαστή.

 Η λύση είναι πολλαπλά δοκιμασμένη σε πτήσεις και λέγεται trackuino. Μια πλακέτα ή shield όπως ονομάζεται που καρφώνεται πάνω στο arduino και περιλαμβάνει gps module , αισθητήρα θερμοκρασίας και rf fm module για την εκπομπή aprs στα 2m.

Στον ΑΙΟΛΟ έχουν γίνει αλλαγές τόσο στην κατασκευή όσο και στο firmware ( το πρόγραμμα) που χρησιμοποιεί το trackuino προσαρμοσμένα στις ανάγκες μας.

  Το κλειδί της κατασκευής είναι το gps module της uBlox . Μπορεί να δεί στίγμα πάνω από τα 18 χιλιόμετρα ύψος που είναι η οροφή των περισσότερων εμπορικών gps. Η εκπομπή γίνεται με ενα FM module της Radiometrix που δίνει περί τα 300mw RF.

  Το σύστημα APRS του ΑΙΟΛΟΥ θα στέλνει κάθε 20 δευτερόλεπτα beacon θέσης, θερμοκρασίας, ύψους που θα λαμβάνουν όσα digi και igates είναι στο line-of-site (άρθρο του SV1GZT ). Όσοι συνάδελφοι έχουν φορητό ή σταθερό σταθμό με aprs θα μπορούν να δουν τον ΑΙΟΛΟ ως J43VHF-11.

  Στο site aprs.fi θα φαίνεται ζωντανά η αποστολή και τα δεδομένα (raw data). Ενδιαφέρον παρουσιάζει  η παρακολούθηση του εγχειρήματος μέσω προγράμματος Google Earth καθώς είναι τρισδιάστατη.  Για όσους θέλουν να εμβαθύνουν τα ψηφιακά πακέτα θάναι της μορφής:

2014-04-06 14:44:01 EEST: J43VHF-11>APRS,J43VAI*,qAR,SV3RF:/114358h3807.13N/02347.25EF000/000/A=000922/TEMP=20/VOLT=10744  j43vhf.wordpress.com

 Μετά το διακριτικό του μπαλονιού, φαίνεται το διακριτικό του digi , του igate , η ακριβής θέση με το ύψος σε πόδια (feet) η θερμοκρασία TEMP και η τάση VOLT της μπαταρίας (10.744 volt στο παράδειγμα)

73 de SV1NJX

Κατασκευή ανακλαστήρα σημάτων ραντάρ.

Ένα σημαντικό κομμάτι του “Αιόλου” είναι ο ανακλαστήρας σημάτων ραντάρ (radar reflector).

Κατά την υποβολή των δικαιολογητικών για λήψη άδειας από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), ενημερωθήκαμε ότι απαιτείται η ενσωμάτωση ενός ανακλαστήρα σημάτων ραντάρ μεταξύ του αλεξιπτώτου και του φορτίου, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα απεικόνισης και παρακολούθησης του ίχνους, στα ραντάρ ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας.

Η λογική είναι απλή. Η επιφάνεια του μπαλονιού, αν και μεγάλη δεν προκαλεί ανάκλαση των ραδιοκυμάτων, καθώς το λάτεξ δεν είναι αγώγιμο υλικό. Η επιφάνεια του φορτίου, με την προϋπόθεση ότι έχει επενδυθεί με ανακλαστικό αγώγιμο υλικό, είναι πολύ μικρή για να δώσει ικανό αναγνωρίσιμο ίχνος για ένα ραντάρ εναέριας κυκλοφορίας και στην δική μας περίπτωση ίσως να προκαλούσε πρόβλημα στο συντονισμό των κεραιών των πομπών.

Μελετώντας τις τεχνικές προδιαγραφές διαφορετικών αποστολών άφεσης μετεωρολογικών μπαλονιών, διαπίστωσα ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η ομάδα καταφεύγει σε ιδιοκατασκευή του ανακλαστήρα για να μειώσει το κόστος, τον όγκο και το βάρος.

Στη δική μας περίπτωση το κόστος των υλικών δεν ξεπερνάει το 1 Ευρώ και το βάρος του είναι 25gr.

Μετά από σύντομη έρευνα διαπίστωσα ότι αντίστοιχου τύπου ανακλαστήρες χρησιμοποιούνται ως σωστικά μέσα σε πλωτά. (http://www.skroutz.gr/c/804/sailing.html?keyphrase=%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B1%CF%82+%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AC%CF%81)

Τα παραπάνω σχέδια αν και έχουν μηχανική αντοχή δεν μας καλύπτουν λόγω βάρους. Οπότε η ιδιοκατασκευή ήταν μονόδρομος. Ως βασικό υλικό αρχικά σκέφτηκα το αλουμινόχαρτο και το χαρτόνι. Όμως αυτά τα υλικά απαιτούν τριπλάσιο χρόνο κατασκευής και προσαρμογής. Πρέπει να κολληθούν  με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε το αλουμινόχαρτο να παραμείνει λείο στην επαφή του με το χαρτόνι. Η επόμενη λύση και η πιο εύκολη, ήταν να χρησιμοποιήσω ταψάκι αλουμινίου μίας χρήσης.

Ακολούθησε η επιλογή του σχεδίου κατασκευής. Τα διαθέσιμα σχέδια, βασισμένα στην ευκολία συναρμολόγησης – αποσυναρμολόγησης ήταν δύο... κύβος ή σφαίρα. Μετά από δημιουργία και των δύο  μοντέλων από απλό χαρτί Α4, διαπίστωσα ότι η σφαίρα είχε μεγαλύτερη σταθερότητα σε σχέση με τον κύβο, χωρίς καμία κόλληση ή ενίσχυση των ενώσεων.

Η κατασκευή βασίστηκε στο σχέδιο του Davis Emergency Radar Reflector (http://www.davisnet.com/marine/products/marine_product.asp?pnum=00151)

Χρησιμοποίησα τρία ταψάκια αλουμινίου (μίας χρήσης) για πίτσα, δύο πλαστικά καλαμάκια, δύο ροδέλες διαμέτρου 1cm και λιγότερο από 1m σχοινί πολυπροπυλυνίου διαμέτρου 2mm.

Έκοψα το χείλος από τα ταψάκια και πήρα μία βάση διαμέτρου 25cm. Στα δύο έκανα μία οριζόντια τομή 19cm που περνάει από το κέντρο και στο τελευταίο 4 εγκοπές 3cm περιμετρικά ανά 90 μοίρες και μία τρύπα στο κέντρο για να περάσει το καλαμάκι.

Τα καλαμάκια τα έκοψα αφαιρώντας το σπαστό μέρος και τα ένωσα χρησιμοποιώντας ένα από τα κομμένα κομμάτια ως ενωτικό πείρο. Μέσα από το καλαμάκι πέρασα το σχοινί και σε κάθε πλευρά έβαλα από μία ροδέλα ως βάση περιστροφής και τη στερέωσα από την εξωτερική μεριά με χοντρό κόμπο. Στις άκρες έδεσα θηλιά με οχτάρι κόμπο έτσι ώστε να μπορεί να συνδεθεί με το υπόλοιπο φορτίο. Στο κάτω μέρος της σφαίρας υπάρχουν δύο κομμάτια σχοινί 5cm τα οποία θα βοηθήσουν να μειωθεί ο στροβιλισμός του ανακλαστήρα.

Τα καλαμάκια και οι ροδέλες χρησιμοποιήθηκαν με σκοπό να ελαχιστοποιηθεί η τριβή του ανακλαστήρα με το σχοινί του φορτίου. Επίσης αποτελούν και τη βάση στην οποία θα στερεωθεί ο ανακλαστήρας για να μη διαλυθεί.

Ο ανακλαστήρας παραδόθηκε στην ομάδα του μπαλονιού και φορτίου για έλεγχο. Από τις μέχρι τώρα δοκιμές προκύπτει ότι ο όγκος του επηρεάζει σημαντικά την πτητική συμπεριφορά του μπαλονιού. Αυτή τη στιγμή ελέγχουμε τις ελάχιστες απαιτούμενες διαστάσεις, έτσι ώστε η κατασκευή να είναι ορατή από τα ραντάρ και ταυτόχρονα να επηρεάζει όσο το δυνατόν λιγότερο την πτητική συμπεριφορά του “Αιόλου”.

Το σίγουρο είναι ότι ο ανακλαστήρας θα αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του συνολικού φορτίου.

Οι τελικές διαστάσεις καθώς και ο τρόπος προσαρμογής του στον Αίολο είναι ακόμα αντικείμενο δοκιμών…

http://j43vhf.wordpress.com .

73 de SV4PBH Μάνος

Αίολος...

Οι προετοιμασίες για το J43VHF συνεχίζονται, και μέσα σε όλα δεχόμαστε ερωτήσεις για λεπτομέρειες της δραστηριότητας ή καλύτερα για το σύντομο ταξίδι του Αιόλου… άνωθεν.

Ας δούμε λοιπόν μερικά θέματα:

Στρατόσφαιρα. Πόσο ψηλά είναι;

Αρκετά ψηλά. Αν σκεφτούμε ότι τα επιβατικά αεροσκάφη πετάνε στον πυθμένα της Στρατόσφαιρας δηλαδή στα 10 με 12 χιλιόμετρα ύψος, το όριο της Στρατόσφαιρας προς τα επάνω είναι στα 50 χιλιόμετρα περίπου.

Μπορούμε να το υπολογίσουμε και αλλιώς: Σίγουρα βλέποντας τα σύννεφα και τους σχηματισμούς τους έχουμε αναρωτηθεί σε τι ύψος βρίσκονται. Ανάλογα της στρωμάτωσης και της γενικότερης μορφής τους, οι μετεωρολόγοι αναγνωρίζουν και το ύψος τους, όμως εμείς θα δεχτούμε το εξής: όλα τα μετεωρολογικά φαινόμενα επομένως και οι υδρατμοί που σχηματίζουν τα σύννεφα, λαμβάνουν χώρα στην Τροπόσφαιρα, στο χαμηλότερο στρώμα της ατμόσφαιρας που στην περιοχή μας εκτίνεται περίπου στα 8 με 10 χιλιόμετρα ύψος.

Επομένως, βλέποντας τα αεροπλάνα των αερογραμμών να πετάνε (αυτά που αφήνουν πίσω τους λευκές γραμμές και ορισμένοι ημιμαθείς πιστεύουν ότι μας ψεκάζουν) πρέπει να υπολογίζουμε ότι πετάνε στο όριο της Τροπόσφαιρας με την Στρατόσφαιρα στα 10 χλμ περίπου.

Και πιο ψηλά?

Από εκεί και μέχρι τα 50 χλμ ύψος είναι η Στρατόσφαιρα. Εντός της βρίσκεται το στρώμα του όζοντος με μεγάλη πυκνότητα στα 20 χλμ ύψος. Είναι το στρώμα που δίνει το υπέροχο γαλάζιο χρώμα στον ουρανό και συγχρόνως μας προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου.

Σε αυτό το ύψος δεν πετάνε αεροπλάνα λόγω της χαμηλής πυκνότητας αέρα και της χαμηλής πίεσης που επικρατεί.

Ελάχιστα αεροσκάφη κατασκευασμένα για αυτόν ακριβώς το σκοπό έχουν πετάξει στη Στρατόσφαιρα. Πιο διάσημο το κατασκοπευτικό U2. Επίσης το F104 που μπορούσε να πυροδοτήσει πυρηνικά και να προλάβει να εξαφανιστεί…

Να ξεκαθαρίσω εδώ ότι όπου αναφέρω ύψος εννοώ το απόλυτο υψόμετρο από την επιφάνεια της θάλασσας και όχι από το έδαφος!

  

Ο Αίολος επομένως θα φτάσει πιο ψηλά?

Ακριβώς. Όταν το aprs του θα δίνει υψόμετρο 10 με 12 χιλιόμετρα, θα υπολογίζουμε ότι είναι πιο ψηλά και από τα σύννεφα, ενώ στο ίδιο ύψος θα πετάνε τα αεροπλάνα.

Όταν θα δούμε το υψόμετρο του στα 18 με 20  χιλιόμετρα θα ξέρουμε ότι διέρχεται το στρώμα του όζοντος, και θα έχει αφήσει χαμηλότερα τα κατασκοπευτικά αεροπλάνα…

Ενώ όταν ξεπεράσει τα 30 χιλιόμετρα θα είναι εμφανής η καμπύλη της Γης και θα ξεχωρίζει προς τα κάτω η λαμπρότητα της ατμόσφαιρας και προς τα πάνω το σκοτεινό του διαστήματος…

Και…?

Εκεί ο Αίολος θα είναι πλέον σε οριακές συνθήκες. Λόγω χαμηλής πίεσης θα έχει φτάσει σε οριακό όγκο, υπολογίζουμε έως και δεκαπλάσιο του αρχικού όγκου του. Επιπλέον η Ηλιακή ακτινοβολία θα επιδεινώσει την όποια ατέλεια της επιφάνειας του και θα το σκάσει! Αρκεί ένα λιπαρό αποτύπωμα επάνω στο λάτεξ για να κάνει πιο ευάλωτο το μπαλόνι…

Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η βαρύτητα…

Λόγω αραιής ατμόσφαιρας, μετά το σκάσιμο του μπαλονιού, το υπόλοιπο φορτίο επιστρέφει στην Γη με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Υπολογίζουμε μέχρι και 200χλμ! Θα χρειαστούν αρκετά δευτερόλεπτα μέχρι το αλεξίπτωτο να βρει πυκνότερη ατμόσφαιρα και να ανοίξει επιβραδύνοντας την ταχύτητα του φορτίου…

Με τον προβλεπόμενο ρυθμό ανόδου υπολογίζουμε ότι ο Αίολος θα φτάσει στο μέγιστο ύψος του σε 2 ώρες και κάποια λεπτά.  Ενώ θα επιστρέψει στη Γη σε 30 με 40 λεπτά.

Που θα προσγειωθεί?

Το σημείο προσγείωσης δεν είναι απόλυτα προβλέψιμο. Με απογείωση από την Μεγαλόπολη ενδεχομένως θα ξαναπέσει στην Πελοπόννησο, και αυτό είναι το επιθυμητό. Θα πρέπει όμως να λάβουμε την τελευταία τηλεμετρία του για να μπορέσουμε να το βρούμε.

 Για αυτό είναι ανάγκη η συμμετοχή πολλών συναδέλφων που έχοντας κατάλληλο εξοπλισμό, εμπειρία –και πάνω απόλα συνεργασία- θα μπορέσουμε να ανακτήσουμε με ακρίβεια το φορτίο…

Αν θέλετε να συμμετέχετε στην όλη δραστηριότητα συμπληρώστε την φόρμα εδώ

LINE – OF – SIGHT COVERAGE

Η ανάρτηση του παρόντος άρθρου έχει σχέση με την επικείμενη απογείωση του Αιόλου. Γράφτηκε από τον Βαγγέλη SV1GZT τον οποίο και ευχαριστώ...

" Το παρακάτω άρθρο έρχεται να απαντήσει σε μία βασική ερώτηση που προέκυψε κατά τη διάρκεια προετοιμασίας του project και αφορά την διάδοση των 2 μέτρων και όχι των HF όπου εκεί έχουμε ως γνωστό άλλους τρόπους διάδοσης σήματος.

Πόσο μακριά από το σημείο εκτόξευσης είναι πιθανό κάποιος σταθμός να ακούσει το σήμα του beacon των 2 μέτρων κατά τη διάρκεια ανόδου της πτήσης μέχρι το σημείο έκρηξης του μπαλονιού  ?

Η απλοϊκή απάντηση στο ερώτημα αυτό βρίσκεται στο λεγόμενο line - of - sight coverage που απλά είναι η περιοχή της επιφάνειας της Γης που σχηματίζεται από την ευθεία γραμμή μεταξύ του beacon και της  σημείου επαφής της γης στο μέγιστο άνοιγμά της  (στην ουσία είναι ο γεωμετρικός τόπος όλων αυτών των σημείων).

Και πως ορίζεται αυτή η επιφάνεια ? Αν ανατρέξουμε στην τριγωνομετρία καί θεωρήσουμε γιά λόγους απλότητας ότι η γη είναι απόλυτα σφαιρική καί ότι η ακτίνα της έχει μήκος 6378.137 km (κατά WGS-84 στον ισημερινό), τότε με την χρήση των αντίστροφων τριγωνομετρικών συναρτήσεων – τόξο συνημιτόνου – καταλήγουμε στο  τύπο που υπολογίζει την ακτίνα κάλυψης στην επιφάνεια της γής από το σημείο εκτόξευσης του μπαλονιού σε σχέση με το ύψος που βρίσκεται κάθε φορά το beacon. 

Ο τύπος αυτός είναι ο εξής:

 S = 112.94 * SQRT(h)  σε Km  

ή    S = 1.23 * SQRT(h)  σε feet

 όπου S είναι η ακτίνα κάλυψης (σε km η μίλια αντίστοιχα) και h είναι το ύψος του beacon από τη γη (σε km η feet αντίστοιχα).

Γιά περισσότερες παραστατικές λεπτομέρειες ανατρέξτε στο link: http://www.wikihow.com/Calculate-the-Distance-to-the-Horizon.

Βάσει αυτού του τύπου, καί με δεδομένα πρόβλεψης πτήσης γιά το συγκεκριμένο τύπο μπαλονιού καί αλεξιπτώτου που θα χρησιμοποιήσουμε, δηλ. ταχύτητα ανόδου 5.6 m/s, ταχύτητα καθόδου 6.5 m/s, μέγιστο ύψος 33 km καί ώρα εκτόξευσης 11:30 π.μ. (γιά το παράδειγμά μας) προκύπτουν τα παρακάτω αποτελέσματα.

Βλέπουμε δηλαδή, τη μέγιστη οπτική κάλυψη (651 km για ύψος 33 km), τον ρυθμό αύξησης της κάλυψης και τη διάρκεια της πτήσης ανόδου και καθόδου.

Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα, η πτήση θα διαρκέσει 99 λεπτά γιά την άνοδο, 85 λεπτά γιά την κάθοδο καί ο συνολοκός χρόνος πτήσης θα είναι 183 λεπτά.

Η ακριβής ταχύτητα καθόδου στην πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική, γιατί μετά το σκάσιμο του μπαλονιού στη στρατόσφαιρα όπου η πυκνότητα του αέρα είναι αρκετά μικρότερη από αυτήν στην ατμόσφαιρα, θα είναι πολύ μεγαλύτερη καί μπορεί να φτάσει καί τα 200 km/h στά πρώτα χιλιόμετρα καθόδου. Επομένως ο χρόνος καθόδου θα είναι μικρότερος, αλλά γιά απλοικούς λόγους στήν ανάλυσή μας η πτώση θεωρείται σταθερή σε όλη τη διάρκεια της καθόδου.

Με πιό παραστατική μορφή η ακτίνα κάλυψης όπως καί ο ρυθμός της κάλυψης θα είναι όπως φαίνονται στα σχήματα δίπλα.

Αν θέλουμε να δούμε συγκεκριμένα για την οπτική κάλυψη των 1 km, 5 km, 20 km και 33 km ποιες περιοχές η  χώρες περιλαμβάνονται, αυτό φαίνεται στον πίνακα.

 Άρα βλέπουμε ότι ο Ελλαδικός χώρος θα έχει καλυφθεί στα πρώτα 15 λεπτά πτήσης και το μπαλόνι θα είναι σε ύψος 5 km και αντίστοιχα οι υπόλοιπες χώρες.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουμε να ακούσουμε το beacon και αργότερα, αλλά από το σημείο αυτό καί μετά θεωρητικά το σήμα θα εξασθενεί με πολύ-πολύ αργό ρυθμό.

Στο πίνακα αναφέρεται επίσης καί η προβλεπόμενη ώρα που η κάθε περιοχή θα εισέλθει στη περιοχή κάλυψης, αλλά αυτό είναι πολύ θεωρητικό, το αναφέρω μόνο σαν ένδειξη.

Σε σχηματική μορφή οι χρόνοι κάλυψης φαίνονται στο γράφημα.

Τέλος, κλείνοντας να επισημάνω ότι η παρούσα ανάλυση είναι ενδεικτική και δεν λαμβάνει υπ’ όψη μοντέλα ραδιοκάλυψης, ατμοσφαιρικές επιπτώσεις διάδοσης, κλπ.  παρά μόνο ότι βασίζεται σε τριγωνομετρική προσέγγιση και ότι όλοι οι σταθμοί στο οπτικό πεδίο κάλυψής τους έχουν πιθανότητα θεωρητικά να ακούσουν το beacon των 2 μ. 

Βαγγέλης SV1GZT  "

Περί μπαλονιών...

Το ενδιαφέρον για "ιπτάμενο ραδιοερασιτεχνικό εξοπλισμό" αναπτερώνεται! Όσο εμείς ετοιμαζόμαστε για την πτήση του J43VHF, άλλα μπαλόνια εισέρχονται στο Αιγαίο.
Ο λόγος για το Β-45 το οποίο στο μακρύ ταξίδι του διέσχισε την Ευρώπη και μετά από κάποιες ώρες που αγνοείτο, εμφανίστηκε πάνω από την Κρήτη και την Κάρπαθο.

Περισσότερα και στο ιστολόγιο του Στάθη sv5dkl από τον οποίο είναι και τα screenshots...

To B45 παρόλα αυτά, "πλέει" στα 8-9 χλμ και παρασύρεται από τα ρεύματα του αέρα. Αντίθετα η προγραμματισμένη πτήση του Αιόλου, ευελπιστούμε να ανέβει πάνω από το μέσο ύψος της στρατόσφαιρας πριν ψηθεί από την Ηλιακή ακτινοβολία και σκάσει...

J43VHF Επιχείρηση Αίολος...

Έχω την χαρά σήμερα, να σας ανακοινώσω την προσπάθεια που γίνεται από ομάδα 7 Ελλήνων ραδιοερασιτεχνών, για την οργάνωση και πραγματοποίηση ενός δύσκολου εγχειρήματος, πρωτοποριακού για τα ελληνικά ραδιοερασιτεχνικά δεδομένα.

Σκοπεύουμε να στείλουμε στα ανώτερα στρώματα της στρατόσφαιρας ένα  HAB (High Altitude Balloon) με εξοπλισμό που θα συγκεντρώσει πολύτιμα δεδομένα κυρίως για την διάδοση των ραδιοκυμάτων στις υψηλές και υπερυψηλές συχνότητες. (HF, VHF)

Η ομάδα των 7 ραδιοερασιτεχνών εργάζεται για μήνες σε αυτό τον σκοπό και έχει λάβει τις σχετικές άδειες για εκτόξευση ενός High Altitude Balloon από την περιοχή της Μεγαλόπολης Αρκαδίας στις 11 Μαΐου του 2014 και ώρα 11 πμ.

Σας παρουσιάζω κατά σειρά "αρχαιότητας" την ομάδα των συναδέλφων:

SV1QT Σωτήρης. Προσκλήθηκε στην ομάδα για την εμπειρία του στα γραφειοκρατικά τέτοιου είδους. Ειδικά στα πτητικά πρότυπα. Είναι επιφορτισμένος επίσης στο πτητικό και μηχανικό μέρος του εγχειρήματος.

SV1BJY Ο γράφων. Ασχολήθηκα με την κατασκευή του ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Κυρίως τους πομπούς στα HF και στα VHF. Ανέλαβα και υπεύθυνος της ομάδας ραδιοερασιτεχνών.

SV1GZT Βαγγέλης. Εκπρόσωπος μας στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Υπεύθυνος συλλογής στατιστικών και επεξεργασίας δεδομένων. Επιφορτισμένος και στο πτητικό-μηχανικό σκέλος.

SV3IEG Ντίνος. Υπεύθυνος δοκιμών του ηλεκτρονικού εξοπλισμού σε συνθήκες πτήσης. Συμμετέχει και στο πτητικό-μηχανικό σκέλος.

SV1NJX Χρήστος. Είχε την αρχική ιδέα την οποία αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε, και αρχίσαμε να μαζεύουμε την ομάδα εδώ και μήνες. Ασχολήθηκε με την κατασκευή του ηλεκτρονικού εξοπλισμού APRS.

SV1OAA Κώστας. Οικονομικός επίτροπος. Εγκρίνει και επιμερίζει τα σχετικά έξοδα. Συμμετέχει ως χειριστής του κέντρου επικοινωνιών.

SV4PBH Μάνος. Ανέλαβε διοικητική μέριμνα και γραφειοκρατικά θέματα. Υπεύθυνος εθελοντών/ομάδας υποστήριξης και Υπεύθυνος ελέγχου.

Η παραπάνω ομάδα, εδώ και μήνες, έχει δουλέψει για την προετοιμασία και κατασκευή των βαθμίδων του εξοπλισμού, την έκδοση των αδειών, τον επιμέρους προγραμματισμό. Έχουμε συναντηθεί αρκετές φορές, έχουμε δοκιμάσει διάφορες βαθμίδες τόσο εργαστηριακά όσο και στον αέρα...
Οι δυσκολίες της ομάδας ήταν δύο. Αφενός τεχνική: έπρεπε να κατασκευάσουμε τις ηλεκτρονικές βαθμίδες του εξοπλισμού και να τις δοκιμάσουμε. Να προμηθευτούμε επίσης τον πτητικό εξοπλισμό (μπαλόνι, αέριο, αλεξίπτωτο) και να μελετήσουμε κάθε λεπτομέρεια για την δομή του ώστε να μπορέσουμε να στείλουμε τον εξοπλισμό στο... διάστημα και να τον ανακτήσουμε στη Γη!!!

Δεύτερη δυσκολία ήταν γραφειοκρατική: Έπρεπε να συντάξουμε μια άρτια τεχνική έκθεση την οποία συνυποβάλαμε στην αίτηση προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, ώστε να λάβουμε την σχετική άδεια πτήσης. Συμφωνήσαμε εξαρχής, ότι θα κάνουμε τα πάντα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία! Και πως θα αποφύγουμε να παρανομήσουμε εκτοξεύοντας αυθαίρετα στον αέρα ότι διαβάσαμε στο διαδίκτυο πως "κάνουν οι Αμερικάνοι"

Τέλος η 7μελής ομάδα η οποία θα επιμεληθεί το εγχείρημα, έλαβε το ειδικό διακριτικό κλήσης J43VHF για κινητό σταθμό ο οποίος θα βρεθεί στον χώρο εκτόξευσης, και θα δίνει πληροφορίες για την θέση του High Altitude Balloon σε όλους τους ενδιαφερόμενους συναδέλφους εντός και εκτός συνόρων. Οι συχνότητες επικοινωνίας στα βραχέα και τα UHF, αλλά και οι συχνότητες στις οποίες θα εκπέμπει το HAB στα 10m και στα 2m, θα ανακοινωθούν έγκαιρα.

Εκτός της παραπάνω ομάδας η οποία έχει ήδη δρομολογήσει όλη την διαδικασία (και έχει αναλάβει και το οικονομικό κόστος του εγχειρήματος) θα επιθυμούσαμε συμμετοχή και άλλων συναδέλφων στο στήσιμο και την υποστήριξη της δραστηριότητας. Η ομάδα υποστήριξης θα στελεχωθεί από όσους συναδέλφους θελήσουν από εδώ και πέρα να βοηθήσουν στο εγχείρημα. Επίσης μπορούν να συμμετέχουν σύλλογοι ή ομάδες ραδιοερασιτεχνών από όλη την επικράτεια, λαμβάνοντας σήμα από τους πομπούς του HAB και διαβιβάζοντας σχετικές πληροφορίες στο "κέντρο" του J43VHF.

Η ανεύρεση του εξοπλισμού μετά το ταξίδι του στη στρατόσφαιρα και την προσγείωση του με ειδικό αλεξίπτωτο σε ξηρά (ή θάλασσα), είναι επίσης ένα θέμα στο οποίο θα χρειαστούμε την βοήθεια συναδέλφων.

Σχετική φόρμα επικοινωνίας για εκδήλωση ενδιαφέροντος θα βρείτε εδώ. 

Θα χαρούμε να λάβετε μέρος σε μια πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα δραστηριότητα.

για την ομάδα του J43VHF
          SV1BJY

ΔΕΝ ψήνεται... Με τίποτα!

Πολλά ακούγονται και γράφονται για DXpedition από σπάνια "ραδιοχώρα" της επικράτειας που -δήθεν- "ψήνεται"...

Προσπάθησα να διασταυρώσω τις πιο πάνω φήμες, αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο φαίνεται να ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας.

Καλά πληροφορημένη πηγή που έχει ιδιαιτέρως καλές σχέσεις με την εν λόγω περιοχή (και θέλει να παραμείνει ανώνυμη), με βεβαίωσε ότι απέναντι σε κάθε τέτοια προσπάθεια θα υπάρχει άρνηση "εκ των έσω". Και ότι δεν πρόκειται να γίνει ραδιοερασιτεχνική εκπομπή από την εν λόγω περιοχή "που να χτυπιέστε!"
Ως εκ τούτου μην τρέφετε ελπίδες...

Αυτά! Πάμε πιο κάτω...

O KB4AXL στα γραφεία της ΕΕΡ αύριο!

Επίσκεψη στα γραφεία της ΕΕΡ θα πραγματοποιήσει αύριο Τετάρτη, o ομογενής Bill Kaleakos KB4AXL, εκδότης του περιοδικού Ham & Sciences, που ζει μόνιμα στις Η.Π.Α.

Ο Bill Kaleakos ασχολείται με τις εκδοτικές επιχειρήσεις από το 1964, κατέχει πλήθος έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων μεταξύ αυτών και τον ιστότοπο που θα φιλοξενεί από τον επόμενο μήνα την ηλεκτρονική έκδοση του SV NEA.

Ο KB4AXL και το περιοδικό Ham & Sciences είναι μεταξύ άλλων και αποκλειστικοί προμηθευτές των φορητών ασυρμάτων LHT για αριστερόχειρες. H σειρά LHT (left hand transceiver) είναι κατασκευασμένη από την YAESU και απευθύνεται σε αριστερόχειρες, οι τιμές όμως είναι κατά πολύ χαμηλότερες από τα αντίστοιχα μοντέλα της YAESU. Στην Ελλάδα θα διατίθενται από την ΕΕΡ κατόπιν συμφωνίας με τον KB4AXL και το περιοδικό Ham & Sciences...

Ενδεικτικά οι τιμές για τον φορητό ασύρματο VHF/UHF LHT270 είναι 42 ευρώ, ενώ για τον φορητό πομποδέκτη βραχέων για αριστερόχειρες LHT817 -που θα κυκλοφορήσει σύντομα- 108 ευρώ. 

Ο Bill Kaleakos -ως γνωστόν- κατάγεται από τον Αχλαδόκαμπο. Γόνος γνωστής οικογένειας με πλούσια δράση κατά την επανάσταση του 21, απόγονος του -πασίγνωστου-  οπλαρχηγού Ανέστη Καλιακούδα το άγαλμα του οποίου δεσπόζει στην κεντρική πλατεία του χωριού.

Περισσότερα στην αυριανή σεμνή τελετή στα γραφεία της ΕΕΡ στην οποία καλείστε να παρευρεθείτε... 
Ώρα 19:00

Νέα παράταση...

Νέα ολιγοήμερη παράταση δόθηκε σήμερα, για την υποβολή προτάσεων σχετικά με τις αλλαγές του καταστατικού της ΕΕΡ. Αιτία ο αμείωτος όγκος ροής προτάσεων, μέχρι τα τελευταία λεπτά του Μαρτίου, που πήρε τη μορφή χιονοστιβάδας!
Σύμφωνα με βάσιμες -και απόλυτα επιβεβαιωμένες- πληροφορίες, οι υποβληθείσες προτάσεις είναι απίστευτα τεκμηριωμένες σε βαθμό που προκαλούν τον θαυμασμό, για το πόσο ενημερωμένοι είναι τελικά οι συνάδελφοι.

Ο απροσδόκητα μεγάλος αριθμός προτάσεων πάντως αναγκάζει την αρμόδια επιτροπή να τις επανελέγξει, αφού είναι πιθανόν κάποιοι να έστειλαν δύο και τρεις φορές πρόταση. Γιατί με πρόχειρους υπολογισμούς οι προτάσεις είναι περισσότερες από τα μέλη της ΕΕΡ συμπεριλαμβανομένων των SK!

Νέα παράταση μέχρι την 21η Απριλίου... 
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στα κινητά των μελών του ΔΣ!