"Πράσινος" ραδιοερασιτεχνισμός, Φωτοβολταϊκά...

Καλές οι εξορμήσεις στα βουνά αλλά αν δε έχεις ρεύμα η ευελιξία σου μειώνεται. Η εύκολη λύση είναι να πάρεις μια γεννήτρια, οι τιμές τους έχουν πλέον πέσει, και ένα δύο μπιντόνια βενζίνη που η τιμή της συνεχώς ανεβαίνει. Δεύτερος ανασταλτικός παράγοντας, είναι ο θόρυβος. Συνήθως χρησιμοποιούν ένα μακρύ καλώδιο και την τοποθετούν μακριά να μην ακούγεται… Αν δεν πάει κανένα κατσίκι να φάει το καλώδιο και να γίνει ψητό πάει καλά. Αυτό που με ενοχλεί εξαρχής στις γεννήτριες είναι τα καύσιμα. Βρωμάνε για μέρες στο αυτοκίνητο, στα ρούχα, στα χέρια! Όσο και να σφίξεις το δοχείο, με την μετακίνηση και την πτητικότητα της βενζίνης, έστω μια μικρή διαρροή δημιουργεί πρόβλημα.
Άλλη λύση είναι οι μπαταρίες. Οι οποίες ξεφορτίζουν και η τάση τους πέφτει σε επίπεδο που δεν μπορείς να δουλέψεις. Επίσης είναι βαριές!
Στις δυο τελευταίες εξορμήσεις μας το καλοκαίρι, είχαμε την ευκαιρία να εκτιμήσουμε την λειτουργία ενός σταθμού εκστρατείας, με χρήση μπαταριών και φόρτιση από ηλιακά στοιχεία. Βέβαια και στις δύο περιπτώσεις μπορούσαμε να μεταφέρουμε κοντά στην κατασκήνωση με τα οχήματα μας τις βαριές μπαταρίες και τα ογκώδη φωτοβολταϊκά (ή σχεδόν κοντά!). Έτσι χρησιμοποιήσαμε δύο τεμάχια μπαταρίες 12V/ 200AH έκαστη, φορτίζοντας τις με τέσσερα φωτοβολταϊκά πάνελς 75W το καθένα και σε σύνολο 300W (!) Για την σύνδεση τους χρειάστηκε και ένας ειδικός σταθεροποιητής.
Έτσι στην πρώτη εξόρμηση, στο όρος Μάκιστο για τις Φρυκτωρίες, η χρήση ρεύματος γινόταν με σύνεση και μελέτη. Δουλεύαμε συγχρόνως δύο FT-897 ένα στα βραχέα και ένα στα 2Μ. Δεν αντιμετωπίσαμε πρόβλημα, χρησιμοποιώντας μόνο την μία μπαταρία και έχοντας τη δεύτερη σε εφεδρεία.
Στην τελευταία εξόρμηση, στον Πάρνωνα για το Fielday, οι απαιτήσεις ανέβηκαν! Στο οροπέδιο που κατασκηνώσαμε, τα αυτοκίνητα μας έφτασαν ακριβώς δίπλα. Έτσι δεν υπήρχε πρόβλημα κουβαλήματος. Το μηχάνημα ήταν πάλι ένα FT-897 στα 50W για το SSB, δούλευε όμως και ένα FT-290R στα FM με 25W για συντονισμό με συναδέλφους που ήλθαν και έφυγαν από το οροπέδιο. Με ένα μεταλλάκτη (inverter) είχαμε και 220VAC , από τα οποία είχαμε φωτισμό το βράδυ, ένα φορητό υπολογιστή (Laptop χωρίς τη μπαταρία του) με σύνδεση στο διαδίκτυο και έναν δεύτερο PC-desktop για να δούμε αν αντέχει το σύστημα! Όλα πήγαν καλά και η τάση παρέμεινε ακόμα και τη νύχτα σε επίπεδο άνετης λειτουργίας όλων των φορτίων. Έτσι όταν σταματήσαμε τις επαφές, είχαμε την άνεση να σερφάρουμε στο διαδίκτυο και με τους δύο υπολογιστές, να φάμε κάτω από το φως μιας ηλεκτρικής λάμπας και να κάτσουμε μέχρι αργά απολαμβάνοντας την άριστη νύχτα που μας επιφύλαξε ο Πάρνωνας. (Στη χειμωνιάτικη εξόρμηση μας λέω να πάρουμε και δυο καλοριφέρ λαδιού!!) Και όλα αυτά μόνο με τη μια μπαταρία σε λειτουργία, έχοντας την δεύτερη σε εφεδρεία.
Το συμπέρασμα είναι ότι η τεχνολογία των φωτοβολταϊκών συστημάτων είναι πλέον εκμεταλλεύσιμη και ανταγωνιστική όπου απαιτείται τροφοδοσία και δεν υπάρχει δίκτυο. Στην περίπτωση των ραδιοερασιτεχνικών απαιτήσεων που ξέρουμε να προ-υπολογίζουμε τα φορτία και τις καταναλώσεις μας και να τα χρησιμοποιούμε με κάποια σύνεση, νομίζω ότι είναι η λύση του μέλλοντος. Επίσης οι ραδιοερασιτέχνες μπορούμε με ένα πολύ μικρότερο φωτοβολταϊκό και μικρότερη μπαταρία να δουλέψουμε τον σταθμό μας QRP, αντισταθμίζοντας τη χαμηλή ισχύ με μεγαλύτερη κατευθυντική κεραία, και διαμόρφωση SSB αντί του ενεργοβόρου FM.
Χορηγοί μας και στις δύο DXpeditions ήταν οι εταιρείες SUNLIGHT και Schuco. Έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσουμε σε πραγματικές συνθήκες τη αποτελεσματικότητα των συστημάτων τους και να επιβαρύνουμε στο ελάχιστο το περιβάλλον. Τους ευχαριστούμε…