Το δις εξαμαρτείν...

Πριν λίγο καιρό ένας Γερμανός συνάδελφος σκέφτηκε να ασκήσει τον ραδιοερασιτεχνισμό στην Ελλάδα, και πλήρωσε την επιλογή του εξαιτίας της μνημειώδους ασχετοσύνης κάποιων δημοσίων υπαλλήλων που τήρησαν το γράμμα του νόμου -βασιλικό διάταγμα του ΄29-και εξάντλησαν την αυστηρότητα τους σέρνοντας τον δεμένο στο αυτόφωρο.
Κάποιοι λένε ότι αυτό που έγινε ήταν μοναδικό και ακραίο. Δυστυχώς πιστεύω ότι κάνουν λάθος.

Πιθανολογώ ότι ακραίο θα ήταν αν το λάθος ενός άσχετου υπαλλήλου το πλήρωνε όχι ένας αλλά μια ομάδα ξένων συναδέλφων που σκέφτηκαν να έρθουν στην Ελλάδα ως ραδιοερασιτέχνες. Και βέβαια ακόμα πιο ακραίο θα ήταν να μην έσερνε το χορό του παραλογισμού ένας ψυχωτικός εισαγγελέας αλλά ένας ή περισσότεροι ραδιοερασιτέχνες. Συνάδελφοι.
Υποθετικά βέβαια μιλάω. Είναι γνωστό ότι μια τέτοια περίπτωση θα ήταν όχι απλά φανταστική αλλά τραβηγμένη απ τα μαλλιά... ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ! Όχι...