Καφενείο...

Πριν πολλά χρόνια σε ένα ορεινό χωριό, υπήρχε ένα καφενείο. Εκτός από καφέδες είχε και τηλέφωνο -το μοναδικό στο χωριό- και κράταγε και τα γράμματα που έφερνε ο ταχυδρόμος.

Στο καφενείο μαζευόταν όλο το χωριό, εκεί μάθαιναν τα νέα, εκεί τους έβρισκε ο έμπορος να αγοράσει την παραγωγή τους, ήταν το κέντρο του χωριού. Ο καφετζής με την οικογένεια του καταλάβαιναν ότι δεν πούλαγαν απλά καφέδες, επιτελούσαν έργο στο χωριό. Μάλιστα πολλοί χωρικοί τους βοηθούσαν όταν υπήρχε ανάγκη.

Όλοι έλεγαν ότι έπρεπε το καφενείο να κρατηθεί ανοιχτό, ήταν απαραίτητο στο χωριό. Ήταν!

Πέρασαν όμως τα χρόνια. Δρόμοι ανοίχτηκαν μέχρι τις διπλανές πόλεις, τηλέφωνα πήραν όλοι και τα έχουν πλέον στην τσέπη τους. Αλληλογραφία έρχεται τώρα στο κινητό, κάνει μπιπ και βλέπεις νέα, κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο από όλο τον κόσμο! Και από το διάστημα!

Το καφενείο υπάρχει ακόμα. Οι κληρονόμοι πλέον κάνουν κουμάντο. Επιμένουν ότι το καφενείο πρέπει να κρατηθεί για να διακινεί την αλληλογραφία, ότι είναι το σημείο αναφοράς του χωριού κλπ. Και κάποιοι χωρικοί ακόμα τους στηρίζουν, ότι δεν πρέπει να κλείσει...

Κάποιοι άλλοι πάνε στις καφετέριες που έχουν ανοίξει κοντά, στις ταβέρνες και στα μπαράκια. Και από συνήθεια πάνε και μια δυο φορές το χρόνο στο καφενείο που για να αντισταθμίσει τη χασούρα πουλάει πανάκριβα τον καφέ. Είναι γνήσιος και παραδοσιακός λένε, ενώ οι άλλοι έχουν συντηρητικά!

Στο μεταξύ οι κληρονόμοι δεν έχουν καμία σχέση με το φιλότιμο που έδειχνε ο καφετζής που διαδέχτηκαν. Υπερόπτες. Εμείς αποφασίζουμε! Κάποιοι δεν ξέρουν καν πως φτιάχνεται ο καφές. Απλά θεώρησαν ότι το να γίνουν καφετζήδες σε ένα χωριό που είχε ανάγκη το καφενείο θα τους πρόσδιδε κύρος. Μάλιστα κανά δυο από αυτούς θεώρησαν ότι το καφενείο ήταν σκαλοπάτι ανέλιξης και έθεσαν υποψηφιότητα για την προεδρεία του χωριού, της νομαρχίας κλπ.

Το καφενείο σίγουρα δεν είναι απαραίτητο. Πολύ περισσότερο όταν οι καφετζήδες με τις ενέργειες τους, διώχνουν αυτούς που τους στήριζαν τόσα χρόνια. Και αντισταθμίζουν τις απώλειες εσόδων μαδώντας όσους το επισκέπτονται πρώτη φορά...

Μην απορείτε επομένως που βλέπετε τους καφετζήδες μόνους τους να πίνουν τον καφέ της παρηγοριάς. Μόνοι τους έδιωξαν τον κόσμο...

Κάτι τέτοια λέγαμε προχτές μια παρεούλα που βρεθήκαμε τυχαία και ήπιαμε καφέ...